| எடீநுதினால் சிவயோகி ஞானியாவான் அருகியே வாசியெல்லாம் முடங்கிச்சேரும் அடீநுதினால் மூலத்தில் ஒளியேவிசும் ஆறுதலம் கிரந்தியெல்லாம் அற்றுப்போகும் கொடீநுதினால் கும்பகத்தே மிதக்கலாகும் கொடிதான தணலே அசைக்கப்போவார் மைதினால் வாடீநுவுவென்ன மசகமாச்சு மறந்தந்த சித்தரும் கண்டவாறே |