| கூடிற்று மனந்தானே மாயத்தில்மருவி குழாம்பிப்போ யலைந்துகொண்டு குறிகூடாது வாடித்து மனந்தானே போதத்தில்சொக்கி மாறாதகருணைக்குள் வாடிநந்தோர்சித்தர் காடிற்று மனமாளுங்கருணையாலே கண்டிக்கவாடீநுக்கும் எளிதாமோசொல்லு மாடிற்று மாறாதகருணையாலும் வாச்சதே மெடீநுஞான சித்திதானே |